28/5/18

Στην κορυφή η Οδύσσεια του Ομήρου ως η ιστορία που διαμόρφωσε τον κόσμο!


Το αριστούργημα του επικού ποιητή βρέθηκε στην πρώτη θέση της λίστας του BBC σχετικά με τα έργα που στιγμάτισαν την ιστορία της ανθρωπότητας, διαμορφώνοντας κοσμοθεωρίες. 

Η «Οδύσσεια του Ομήρου, το δεύτερο κατά σειρά έπος που δημιουργήθηκε στις απαρχές της ανθρώπινης ενασχόλησης με την συγγραφή κειμένων, ανακηρύχθηκε ως η κορυφαία ιστορία που διαμόρφωσε τον κόσμο, καταλαμβάνοντας την πρώτη θέση στην σχετική λίστα του BBC Culture.
Τον περασμένο Απρίλιο, το BBC Culture ζήτησε από δεκάδες ειδικούς ανά τον κόσμο να δημιουργήσουν την κορυφαία πεντάδα σχετικά με τις ιστορίες που συνέβαλαν στην ανάπτυξη και την εξέλιξη της παγκόμσιας κουλτούρας και σκέψης.
Έτσι τουλάχιστον 108 συγγραφείς, δημοσιογράφοι, πανεπιστημιακοί, κριτικοί και μεταφραστές από 35 κράτη, επέλεξαν τα βιβλία, τα μυθιστορήματα, τα ποιήματα και τα θεατρικά έργα που άφησαν ανεξίτηλο το στίγμα τους στην εξέλιξη του ανθρώπινου είδους.

Στην κορυφή βρέθηκε η Οδύσσεια του Ομήρου και ακολουθεί στη δεύτερη θέση η «Καλύβα του μπαρμπα-Θωμά», ενώ η πρώτη δεκάδα κλείνει με το έτερο αριστούργημα του Ομήρου, την Ιλιάδα.
Αναλυτικά η πρώτη δεκάδα, που συμπεριλαμβάνει μοναδικά αριστουργήματα της ανθρώπινης έμπνευσης:

1. Οδύσσεια (Όμηρος, 8ος αιώνας πΧ)
2. Η Καλύβα του μπαρμπα-Θωμά (Χάριετ Μπίτσερ Στόου, 1852)
3. Φρανκενστάιν (Μαίρη Σέλεϊ, 1818)
4. 1984 (Τζορτζ Όργουελ, 1949)
5. Τα πάντα γίνονται κομμάτια (Τσινούα Ατσέμπε, 1958)
6. Χίλιες και Μία Νύχτες (πολλαπλοί συγγραφείς, 8ος- 18ος αιώνας)
7. Δον Κιχώτης (Μιχαήλ Θερβάντες, 1605-1615)
8. Άμλετ (Σαίξπηρ, 1603)
9. 100 Χρόνια Μοναξιά (Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, 1967)
10. Ιλιάδα (Όμηρος, 8ος αιώνας πΧ). 

Πηγή: gazetta

18/5/18

Μία πανίσχυρη προσευχή: Διαβάστε την και η ευλογία της Παναγίας θα είναι πάντα δίπλα σας!

Στις δυσκολίες της ζωής να λες "Παναγιά μου" – Αυτή ξέρει, βλέπει, παρακολουθεί, βοηθάει!
Η παρουσία της Παναγίας στη ζωή μας:
Δεν είναι τυχαίο που κάθε φορά που μας συμβαίνει κάτι κακό λέμε «Παναγιά μου» ή έστω προληπτικά... για να μην συμβεί.. σαν να ξορκίζεις το κακό.. πάλι «Παναγιά μου» θα φωνάξεις, θα σκεφτείς, θα μουρμουρίσεις!
Η Παναγία είναι δίπλα μας, πάμπολλες οι μαρτυρίες ανθρώπων (πιστών και απίστων) που βίωσαν το Θαύμα Της. Είτε σαν εκπλήρωση της επιθυμίας που ήταν αίτημα στη Προσευχή, είτε σαν όραμα είτε σαν ένα απλό σημάδι.. που εκείνη τη στιγμή κι αυτό το απλό σημάδι εσύ θα το δεις σαν σανίδα σωτηρίας στο φουρτουνιασμένο πέλαγος από προβλήματα που βρίσκεσαι, όπως αναφέρει το panagiamegalohari.gr.
Όπως είπαμε και πιο πάνω, η Παναγία δεν κάνει εξαιρέσεις, του τύπου «Εσύ πιστεύεις – Θα σε βοηθήσω» & «Εσύ δεν πιστεύεις – δεν θα σε βοηθήσω».
Η Παναγία μας, βοηθάει και τις δύο πλευρές... – θα μου πεις «γιατί;» –
Η απάντηση έρχεται από μόνη της μέσα από μια ερώτηση: Ποιά Μάνα δεν αγαπάει τα παιδιά της;;;
Μία Μάνα που γέννησε την Αγάπη...τον ίδιο τον Χριστό, πως είναι δυνατόν να μην ξεχειλίζει από αγάπη;
Αυτή η Αγάπη κάνει την Παναγία μας «ευάλωτη» στο να εθελοτυφλεί και να βοηθάει συνεχώς τους ανθρώπους.. εθελοτυφλεί και δεν βλέπει τα σφάλματά μας, προσπερνά τις αμαρτίες μας, κάνει στην άκρη τον βρώμικο χαρακτήρα μας και Παρακαλεί τον Υιό της και Θεό μας, για να Εισακούσει τις Προσευχές και τα αιτήματά μας για να μας δώσει λύση στα προβλήματά που μας ταλαιπωρούν.
Με δάκρυα στα μάτια η Παναγία παρακαλεί τον Χριστό για να μας σώσει! Να μας εισακούσει!
Πόσο μεγάλη είναι η Καρδιά Της, για να χωράει μέσα της τόση αγάπη και συγχώρεση;!
Ο Χριστός ακούει την Παναγία, ότι του ζητήσει Αυτός θα Της το εκπληρώσει, η παρρησία που έχει η Παναγία μας στο Χριστό είναι μοναδική, θα μπορούσε κανείς να πει, πως ακόμα και από την κόλαση η Παναγία μπορεί να πάρει κάποιον άνθρωπο και να τον πάει στον Παράδεισο.
Το μόνο που έχετε να κάνετε είναι μόνο το Σταυρό σας...και δυο ευχές: «Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς» και «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με» ... αυτά αρκούν!
Μια όμορφη ιστορία από το Άγιο Όρος λέει:
«Κάθε φορά που νύχτωνε στον Παράδεισο, ο Άγιος Πέτρος, έκλεινε τα θυρόφυλλα και μετρούσε στα τεφτέρια του πόσοι είχανε μπει στον Παράδεισο. Ύστερα έβαζε τα ονόματά τους πλάι σε εκείνους που ήδη ήταν μέσα από καιρό και έβρισκε τον αριθμό.
Το άλλο πρωί μετρούσε πάλι τους παραδεισένιους ανθρώπους και πήγαινε να ανοίξει την πόρτα. Μα για καιρό έβλεπε τούτο το παράδοξο:
Ενώ αποβραδίς είχε μετρήσει πως αυτοί που είχαν μπει στον Παράδεισο ήταν δέκα, την άλλη μέρα μετρούσε άλλους 3 παραπάνω.
Μα πως γίνεται αυτό σκεφτόταν.
– Αποφάσισε να πάει στον αφέντη Χριστό και να Του πει αυτό που τον απασχολεί.
-Να φυλάξεις βάρδια είπε ο Χριστός και ο Άγιος έσκυψε το κεφάλι και γύρισε στο διακόνημά του.
Το ίδιο βράδυ ο Απόστολος του Θεού φύλαξε κατά την προσταγή του Χριστού και σαν ξημέρωσε είχε έτοιμη την απάντηση.
– Τον ρώτησε λοιπόν ο Κύριος, τι συμβαίνει...
– Το βράδυ... Κύριε... που κλείνει ο Παράδεισος ανεβαίνει η Μάνα Σου στα τείχη και βάζει τους ανθρώπους από εκεί».
Αυτή είναι η δύναμη της Παναγίας μας!
Μία πανίσχυρη προσευχή:
Θυμήσου, Κεχαριτωμένη Παρθένε Μαρία, ότι ποτέ δεν έμεινε αβοήθητος, όποιος προσέτρεξε στη δική Σου προστασία, ικέτεψε τη δική Σου βοήθεια, ή αναζήτησε τη δική Σου μεσιτεία.
Εμπνευσμένος από αυτήν την εμπιστοσύνη,
προστρέχω σε Σένα, Παρθένε των Παρθένων,
Μητέρα μου, σε Σένα έρχομαι,
μπροστά Σου στέκομαι,
αμαρτωλός και μετανοημένος.
Ω, Μητέρα του Ενσαρκωμένου Λόγου!
Μην περιφρονήσεις τις παρακλήσεις μου,
αλλά κατά το έλεός Σου, εισάκουσέ με.
Αμήν.
Από το σάιτ https://panagiameggalohari.gr/

26/10/17

Παραμυθούπολη, Στίχοι: Μενέλαος Γκίκας

Ελλειπτικός, μεταφορικός, ποιητικός λόγος

Στην τέχνη κρυβόντουσαν πάντα οι αλήθειες
στην παραζάλη των νοημάτων και των ιδανικών
Μια νεαρή κοπέλα τολμάει να ονειρεύεται
μέσα από μυθοπλασίες και φολκλορικά μυστικά
στη θύελλα των συναισθημάτων και του πολιτισμού
Ελευθερία είναι αν πραγματικά με ρωτάς
έξαφνα ψάχνεται στους συνειρμούς, αναζητάει πλοκή
δίχως ήρωες, μάγους και τολμηρά ξωτικά
Αγαπώ τη μαγεία της τέχνης, των χρονικών
του πλούτου χρωμάτων, της συμβολιστικής
των λαϊκών θρύλων, της πολιτισμικής ιστορίας
ελευθερία είναι αν πραγματικά με ρωτάς
πόσο μακριά να ταξιδέψει ο νους
στους ναυτικούς, στις θάλασσες των αναμνήσεων
Θα έμενε για πάντα έρωτας, παραμύθι αλλόκοτο
το μυστικό της φλόγας, μία αόρατη παρουσία
πάντα κοντά στα αγαπημένα σου φαντάσματα
Αλλάζουνε τα σημεία, τα πρόσωπα, ο λεκτικός πλούτος
δεν το είδες, έτσι δεν είναι;
Ένας χορός στο περιβόλι του Σύμπαντος
βαθιά μάγια, αληθινά, πλέκουν το παραμύθι της νόησης
δέος και απορία, ένα ταξίδι στο άγνωστο
ελευθερία είναι αν πραγματικά με ρωτάς
οι άνθρωποι παραμιλούν, μία αλλόκοτη ενέργεια μαγική
δεν το είδες, έτσι δεν είναι?
Ένας προορισμός, ένα άλμπατρος και μία νεράιδα
ζάρια που ρίχτηκαν πολύ πριν γεννηθούμε
ελευθερία είναι αν πραγματικά με ρωτάς

Στα χρώματα της Νεφέλης, Στίχοι: Μενέλαος Γκίκας

Ελλειπτικός, μεταφορικός, ποιητικός λόγος

Μία σαγηνευτική θύελλα ειρμών έρχεται
βαθιά χρώματα ξετυλίγονται μέσα απ'το φως
το βλέμμα εστιάζει και διαχέεται μέσα στη φύση
η Νεφέλη προσπαθεί να προσηλωθεί
Παιγνιώδης γίνεται η απόκριση των ανθρώπων
μέσα στη χειμωνιάτικη πλατεία κυλούν αισθήματα
μία μικρή χωριατοπούλα αναρωτιέται
ανάμεσα στην υπόσταση και στο είδωλο
Κρυμμένη στον κόσμο των αντανακλάσεων
η τέχνη αποτελεί μυστήριο της εποχής της
μία μακρινή ονειροπαγίδα και η αγάπη
τα χρώματα της ονειροπαγίδας ξεδιπλώνουν την άβυσσο
Το είδωλο αναζητάει μία νέα υπόσταση
τα χρώματα ξαφνικά πυκνώνουν
αλλόκοτοι συνδυασμοί στον κόσμο των αντιθέσεων
η Νεφέλη φέρνει νερό από το πηγάδι
Ένα στοιχείο κοσμικό, ένα όμορφο ξωτικό
οι ερωτήσεις υφαίνουν το πέπλο των νοημάτων
είδωλο και υπόσταση γίνονται ένα
σκέψεις καλές και αληθινές περνούν το φίλτρο.

Η αποικία, Στίχοι: Μενέλαος Γκίκας

Ελλειπτικός, μεταφορικός, ποιητικός λόγος

Ένα γράμμα με όμορφα χαρακτικά
το μελανοδοχείο και ένα φτερό ακουμπούν δίπλα
Σκέψεις που γέμισαν το χαρτί εκφράζουν τον έρωτα
πράγματα καθημερινά αποτυπώνουν τη δημιουργική σκέψη
δύο καρδιές σκορπίζουν μέσα στις λέξεις
σε μία αγροτική, εκκλησιαστική αποικία
Σκέψεις και πράγματα και ρούχα μέσα στο μακρινό όνειρο
ταξιδεύουν σε ένα πέπλο αισθήσεων και χρωμάτων
το γράμμα σφραγίζεται με βουλοκέρι
χαρά και λύπη, πάθος και θέληση
Η άλλη όψη της αγάπης πλάθει το λόγο
συγκεντρώνονται οι γυναίκες τα απογεύματα
ιδέες και σκέψεις σκιαγραφούν την αποικία
το γράμμα γίνεται αντικείμενο συζήτησης
προσμονή για τη νέα ζωή, τη νέα κοινότητα
Έρωτας χωρίς παρουσία, προσμονή και θέληση
θρησκευτικά σύμβολα μέσα στην άγρια φύση
Θα ταξιδέψει πέρα από βουνά και θάλασσες
το άστρο της πλάσης αγκαλιάζει το γραπτό λόγο
δύο καρδιές μέσα στις νότες γίνονται ένα

Η Άγια Φλόγα, Στίχοι: Μενέλαος Γκίκας

Ελλειπτικός, μεταφορικός, ποιητικός λόγος

Κοίταζα τη φωτιά
Άκουγα τους ήχους του ξύλου
Έβλεπα τη φλόγα να πολλαπλασιάζεται
άφηνα το μυαλό μου να ταξιδεύει
ήθελα να σηκωθώ, ήθελα να κάτσω
κοίταζα τη φωτιά
Σκέφτηκα να κάνω ότι δεν έκανα
σκέφτηκα να γράψω σε ένα χαρτί
σκέφτηκα να ανοίξω ένα βιβλίο
σκέφτηκα να φτιάξω ένα δικό μου
Κοίταζα τη φωτιά
είχε το χρώμα του φωτός και της
δύναμης, ένα οικείο χρώμα
μία μακρινή γενναία γλώσσα
Μία ιερή δύναμη
κοίταζα τη φωτιά
έφερα στο μυαλό μου το πυρ
το πυρ του Θεού, το πυρ το Άγιο
Το πυρ της βούλησης, της θρησκείας
κοίταζα τη φωτιά
και ξαφνικά βρέθηκα μέσα
η φωτιά ξεδιπλώθηκε
Οι εικόνες απόκτησαν χρώματα
βρέθηκα σε κάποιο άλλο μέρος
είδα ένα ταξιδιώτη, έναν άγγελο
κοίταζα τη φωτιά.

Μέσα από ένα αστρόπλοιο, Στίχοι: Μενέλαος Γκίκας

Ελλειπτικός, μεταφορικός, ποιητικός λόγος

Τα άστρα φωτίζουν τους μύθους της νύχτας
σε ένα ταξίδι μαγείας και φαντασίας
μέσα στα χρώματα του ουρανού, στην αστερόσκονη
ένα μικρό παιδί ανακαλύπτει τον κόσμο
Τα πλάσματα της φύσης ξαπλώνουν δίπλα του
και σιγοτραγουδούν τις μελωδίες του Σύμπαντος
πόσο γλυκιά και φωτεινή γίνεται ξαφνικά η νύχτα
οι ιστορίες των άστρων φαντάζουν σαν κύμα
Κύμα που κατακλύζει τους ταξιδιώτες
κύμα που ταξιδεύει το μαγεμένο αστρόπλοιο
κάποιες καλά κρυμμένες νότες αφήνουν τη χροιά τους
και ξαφνικά το πλοίο γίνεται η πλάση
Τώρα τα άστρα νανουρίζουν το μικρό παιδί
οι μύθοι της πλάσης είναι τα όνειρά του
και σαν νεφέλωμα φαντάζει πια το δωμάτιό του
πέρα από τους γαλαξίες, πέρα από την ύλη
Πέρα από την πλάση, πιο μακριά από τα μάγια
εκεί θέλει να ταξιδέψει το μικρό παιδί
θέλει να φθάσει στον αρχέγονο μύθο
θέλει να λύσει τους γρίφους της Γένεσης!

Αστερόσκονη, Στίχοι: Μενέλαος Γκίκας

Ελλειπτικός, μεταφορικός, ποιητικός λόγος

Ένα παιδί που έλεγε πάντα σαγαπώ
μέσα στις σκέψεις του έδινε χρώμα και ομορφιά
δεν είχε σημασία αν ήταν πηγάδι ή άνθρωπος
μία μελωδία χορού ή αστερόσκονη
σημασία είχανε οι στιγμές, το αύριο
Έξαφνα μία νεράιδα συνάντησε το παιδί
θέλησε να του μάθει τη σημασία του καλού Αγώνα
αλήθειες που λέγονται αλλά και αποσιωπούνται
Το παιδί σταμάτησε να λέει πάντα σαγαπώ
έβαλε ένα περιστέρι στη θέση των λέξεων
Ένα περιστέρι λευκό, όμορφο και με μεγάλα φτερά
τι να σήμαινε τώρα το σαγαπώ?
Η νεράιδα έδωσε στο παιδί το περιστέρι
ένα πνεύμα συντροφικό και ευγενικό
το παιδί σταμάτησε να λέει πάντα σαγαπώ
Έξαφνα φοβήθηκε, αναστατώθηκε
πλησίασε τη νεράιδα αλλά δεν του μίλησε
κάτι του έκρυβε, μία μακρινή υπόσχεση
τι να σήμαινε τώρα το σαγαπώ?
Ένα πουλί, ένας αγγελιοφόρος
Το παιδί σταμάτησε να λέει σαγαπώ
και η αστερόσκονη γέμισε το χώρο
Η νεράιδα πέταξε ψηλά, μία μαγική ουρά
οι στίχοι ζωντάνεψαν, το δάσος ζωντάνεψε
η ιστορία ενός μεγάλου παραμυθά
Να υποσχεθείς ότι δεν θα πας ποτέ εκεί
τι να σήμαινε τώρα το σαγαπώ?