Παραμυθούπολη, Στίχοι: Μενέλαος Γκίκας

Ελλειπτικός, μεταφορικός, ποιητικός λόγος

Στην τέχνη κρυβόντουσαν πάντα οι αλήθειες
στην παραζάλη των νοημάτων και των ιδανικών
Μια νεαρή κοπέλα τολμάει να ονειρεύεται
μέσα από μυθοπλασίες και φολκλορικά μυστικά
στη θύελλα των συναισθημάτων και του πολιτισμού
Ελευθερία είναι αν πραγματικά με ρωτάς
έξαφνα ψάχνεται στους συνειρμούς, αναζητάει πλοκή
δίχως ήρωες, μάγους και τολμηρά ξωτικά
Αγαπώ τη μαγεία της τέχνης, των χρονικών
του πλούτου χρωμάτων, της συμβολιστικής
των λαϊκών θρύλων, της πολιτισμικής ιστορίας
ελευθερία είναι αν πραγματικά με ρωτάς
πόσο μακριά να ταξιδέψει ο νους
στους ναυτικούς, στις θάλασσες των αναμνήσεων
Θα έμενε για πάντα έρωτας, παραμύθι αλλόκοτο
το μυστικό της φλόγας, μία αόρατη παρουσία
πάντα κοντά στα αγαπημένα σου φαντάσματα
Αλλάζουνε τα σημεία, τα πρόσωπα, ο λεκτικός πλούτος
δεν το είδες, έτσι δεν είναι;
Ένας χορός στο περιβόλι του Σύμπαντος
βαθιά μάγια, αληθινά, πλέκουν το παραμύθι της νόησης
δέος και απορία, ένα ταξίδι στο άγνωστο
ελευθερία είναι αν πραγματικά με ρωτάς
οι άνθρωποι παραμιλούν, μία αλλόκοτη ενέργεια μαγική
δεν το είδες, έτσι δεν είναι?
Ένας προορισμός, ένα άλμπατρος και μία νεράιδα
ζάρια που ρίχτηκαν πολύ πριν γεννηθούμε
ελευθερία είναι αν πραγματικά με ρωτάς