"Ανεξάρτητα σε ποια ήπειρο ζείτε, αν κοιτάξετε έξω και δείτε μαζεμένη μια ομάδα από σεναριογράφους ή φανατικούς κινηματογραφόφιλους, κατά πάσα πιθανότητα στην πόλη σας βρίσκεται ο Robert McKee".
William Goldman, βραβευμένος με Όσκαρ σεναριογράφος
"Η γνώση του αφηγηματικού σχεδιασμού είναι εξίσου ζωτική για τον μυθιστοριογράφο όσο και για το σεναριογράφο. Κανείς δεν μεταδίδει τη γνώση αυτή όπως ο Robert McKee. Δεν είναι απλός ο καλύτερος δάσκαλος συγγραφής σεναρίου που είχα ποτέ, αλλά ο καλύτερος δάσκαλος τελεία και παύλα".
Steven Pressfield, συγγραφέας των The legend of Bagger Vance και Οι πύλες της φωτιάς
Ο Robert McKee θεωρείται παγκοσμίως ο καλύτερος δάσκαλος συγγραφής σεναρίου και αυτό το οξυδερκές, πρακτικό βιβλίο είναι εδώ και χρόνια η βίβλος όλων των σεναριογράφων. Τα στούντιο αγοράζουν σπουδαίες ιδέες - αγοράζουν σπουδαίες ιστορίες που μπορούν να αιχμαλωτίσουν τη φαντασία του κοινού. Και κανείς δεν έχει βοηθήσει περισσότερο τους σεναριογράφους να μετατρέψουν τις σπουδαίες ιδέες σε σπουδαίες ιστορίες από τον RobertMcKee.
Οι μαθητές του Robert McKee λαμβάνουν τις ανώτερες διακρίσεις στο Χόλλυγουντ. Τα σεμινάριά του περί Αφηγηματικής Δομής αποτελούν βασικό μάθημα για σεναριογράφους και κινηματογραφιστές και διεξάγονται σε γεμάτα αμφιθέατρα σε όλο τον κόσμο.
Χρησιμοποιώντας παραδείγματα από περισσότερες από εκατό ταινίες, ο McKee διατυπώνει μία φιλοσοφία που εκτείνεται πέρα από τους άκαμπτους κανόνες, προκειμένου να προσδιορίσει τα πιο δυσδιάκριτα συστατικά που κάνουν τα σενάρια να ξεχωρίζουν.
Από τη σύλληψη της ιδέας ως το τελικό κείμενο, το Σενάριο εξυψώνει τη συγγραφή από διανοητική σε συναισθηματική άσκηση, μετατρέποντας την τεχνική της συγγραφής σεναρίου σε μία μορφή τέχνης, εξερευνώντας προσεκτικά τα αδιόρατα χαρακτηριστικά μιας ταινίας, όπως τη φύση της ειρωνίας και τη συμβολική δύναμη των συστημάτων εικόνας. Από την Καζαμπλάνκα ως το Τσάιναταουν, ο McKee αναλύει με εξαιρετικό τρόπο κλασσικές σκηνές, προκειμένου να αποκαλύψει όχι απλά πώς λειτουργεί μία σκηνή, αλλά και γιατί, προχωρώντας πέρα από τις βασικές αρχές της σύνθεσης στις διαχρονικές αξίες και στις συγκρούσεις που διαχωρίζουν το κλασικό από το κλισέ.
