The Scope of Big Data: Image Recognition, Text, Videos & Sound

What is Big Data Analytics?

Big data analytics is the use of advanced analytic techniques against very large, diverse data sets that include structured, semi-structured and unstructured data, from different sources, and in different sizes from terabytes to zettabytes.

Big data is a term applied to data sets whose size or type is beyond the ability of traditional relational databases to capture, manage and process the data with low latency. Big data has one or more of the following characteristics: high volume, high velocity or high variety. Artificial intelligence (AI), mobile, social and the Internet of Things (IoT) are driving data complexity through new forms and sources of data. For example, big data comes from sensors, devices, video/audio, networks, log files, transactional applications, web, and social media — much of it generated in real time and at a very large scale.

Analysis of big data allows analysts, researchers and business users to make better and faster decisions using data that was previously inaccessible or unusable. Businesses can use advanced analytics techniques such as text analytics, machine learning, predictive analytics, data mining, statistics and natural language processing to gain new insights from previously untapped data sources independently or together with existing enterprise data.

Source: IBM

At the end of the day the notion of data is always targeted at vast creative applications which can incorporate data related with content control, video recommendations, images, sound, hence a number of applications around the basic stepping stones: text, video, sound, picture.

Η προσωπική μου ιστορία!

Με λένε Μενέλαο και είμαι 41 ετών. Ξεκίνησα να ασχολούμαι με το διαδίκτυο το 2007. Όσοι έχουν παρακολουθήσει τα κείμενά μου από τότε και γνωρίζουν τις επιχειρηματικές προσπάθειες του παρελθόντος διατηρούν ακόμα την κρυφή ελπίδα, όσοι από αυτούς ενδιαφέρονται, να δουν σήμερα όλες αυτές τις ιδέες ζωντανές πέραν των λαθών. Από την πρώτη ημέρα της δράσης μου υπήρξαν παραδείγματα που με συγκλόνισαν, Disneyland, Hollywood, Τέχνη και Επιστήμη, διαδίκτυο, Google, κβαντική φυσική και άλλα πολλά... Μεγάλα καπέλα που δικαιολογούνται όχι αυτολεξεί, αλλά από τις βλέψεις και τα όνειρά μου ως φοιτητής ΜΒΑ…

 

Έχει αποδειχθεί πως όχι μόνο οι δημιουργικές βιομηχανίες, δηλαδή όλες οι επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στα δημιουργικά επαγγέλματα, επιδοκιμάζουν το όνειρο και τη φιλοδοξία και μάλιστα αποτελεί πραγματικότητα από καταβολής κόσμου. Το Χόλυγουντ δεν είναι ένα σημείο στο χάρτη αλλά μία κατάσταση στο μυαλό που υπάρχει οπουδήποτε οι άνθρωποι ονειρεύονται. Καλώς ήρθατε στο Χόλυγουντ που ποτέ δεν ήταν και πάντα θα είναι, είναι οι σχολιασμοί της ίδιας της εταιρείας του Disney στο παρελθόν. Στα παραπάνω ως Μενέλαος ξεκίνησα σπουδάζοντας αλλά και μέσω της δημιουργικής γραφής. Πλέον όμως και ως αναγνώστης εκπαιδευτικών βιβλίων έρχομαι αντιμέτωπος με την αλήθεια. Δεν αφορά απλά το αν ένας καλλιτέχνης, ένας σεναριογράφος μετακομίζει στο Χόλυγουντ (σήμερα αποτελεί το θέμα ενός ταξιδιού 2 εβδομάδων) αλλά το κατά πόσον ποσοτικοποιεί αβεβαιότητες και συγκρίνει ρίσκα που καθορίζουν τον τρόπο που λειτουργεί στην καθημερινότητά του. Πχ μέσα από το βιογραφικό ενός δικηγόρου σε ένα βιβλίο για σενάρια, αντίκρυσα έναν επιστήμονα που όταν πλέον ανακάλυψε πως ίσως, το ταλέντο του βρισκόταν στην Τέχνη, έπρεπε να κάνει μία πολύ σοβαρή συζήτηση με την γυναίκα του που θα καθόριζε το κατά πόσο θα τον υποστήριζε στη μετακόμισή του στην Καλιφόρνια. Πρόκειται καθαρά για απόφαση ζωής και όχι Τέχνης.

 

Έτσι θυμήθηκα τα λόγια ενός συμφοιτητή μου στα μαθήματα σεναριογραφίας στο Jacob Krueger Studio. Για μία ταινία γύρω από το ποιους αγαπάς, ποιους ψάχνεις να βρεις και τι ρίσκα παίρνεις, ο δάσκαλος περιέγραψε γύρω από αυτή το ζήτημα του συμβιβασμού. Και το ερώτημα που τίθεται, με ή χωρίς συμβιβασμό είναι το εξής: Μπορώ; Και με ποια κριτήρια; Το θέμα εδώ δεν είναι απλά το Χόλυγουντ. Ταινίες όπως ο Τιτανικός και το Άβαταρ παίχτηκαν και στις 6 ηπείρους και όχι μόνο αυτές! Η έρευνα για τέτοια ακριβώς διεθνή δίκτυα σήμερα έχει γίνει σε μεγάλο βαθμό βιβλιογραφική αλλά και διαδικτυακή ώστε άτομα με διαφορετικό γεωγραφικό προσανατολισμό να μπορούν να ανταπεξέλθουν. Έτσι αποκτούμε σήμερα την εμπειρία του δημιουργικού οικοσυστήματος. Όπως ανέφερα και παραπάνω όμως, αυτή η εμπειρία στον 21ο αιώνα έχει αποτελέσει έριδα παρεξηγήσεων, καλών και κακών παρεξηγήσεων, μιας και δεν σταματάει εκεί. Ας ανοίξουμε μία παρένθεση και ας την κλείσουμε αργότερα, αρκεί αυτή η πόρτα να κλείσει οριστικά. Βιώματα και εμπειρίες. Ο Μπαμπινιώτης αναφέρει στον ορισμό την προσωπική εμπειρία και τονίζω το οποιαδήποτε, που δεν είναι απλά εμπειρία αλλά επιδρά στη ζωή του ανθρώπου. Το βικιλεξικό, το λεξικό της Βικιπαίδειας δηλαδή, διευκρινίζει. Θρησκεία, συλλογικότητα, ένταση, βαθιά γνώση θετική ή αρνητική, τραυματικά βιώματα αλλά και όλα όσα ζούμε και μαθαίνουμε μέσα από τη δουλειά μας, αποτελούν βιώματα και εμπειρίες. Εγώ θα γίνω ακόμα πιο χειροπιαστός. Σύμφωνά με τα παραπάνω ο δικός μου ορισμός λέει πως τα βιώματα και οι εμπειρίες, αποδεικνύονται από όλα τα παράγωγα του τρίπτυχου: έχω σχέση, έχω φίλους, έχω δουλειά. Και αν δεν έχω, μπορώ να εξελιχθώ ώστε να αποκτήσω. 

 

Ευτυχώς ή δυστυχώς και θα τονίσω στη συνέχεια γιατί ευτυχώς, η μετάβαση αποκλειστικά από τον 20ο αιώνα στον 21ο, ως προς τις προηγούμενες και επόμενες γενιές, έχει δημιουργήσει ανακολουθία ως προς το παλιό ρεύμα. Κάποιοι επιμένουν αποκλειστικά και μιλάω για αποκλειστικότητα εδώ, να μιλούν για τη φιλοσοφία του γεροψαρά, τα πολιτικά αλλά και μη πολιτικά πεζοδρόμια αλλά και το street smartness. Δεν θέλω να αλλάξω τον κόσμο. Εάν όμως σήμερα οι νέοι που έχουν τη μαγιά διανύσουν μία απόσταση, τα παραπάνω παραδείγματα έρχεται η στιγμή που δεν θα αποτελούν πλεονέκτημα για όλους. Δεν θα γίνουμε όλοι Τζον Ράμπο… Γνώρισα και έζησα την άνοδο των κοινωνικών δικτύων από το 07, χάρηκα αλλά και απογοητεύτηκα. Έχω αποκτήσει ένα καλειδοσκόπιο γνώσεων, δηλαδή μικρές και διαφορετικές γνώσεις, γύρω από τους κβαντικούς υπολογιστές και την τεχνητή νοημοσύνη. Από τα μαθητικά μου χρόνια, είχα έντονη τη θρησκεία μέσα μου, καταχρηστικά ορισμένες φορές αλλά και το ενδιαφέρον μου για το Σύμπαν και τη δημιουργία του κόσμου, τα οποία σήμερα μελετάει η Θεωρητική Φυσική. Σπούδασα, έκανα πρακτικές, άνοιξα εταιρεία και δεν δημιούργησα μία εσφαλμένη πρώτη ύλη γνώσεων και δημιουργίας, ούτε και στα διαδικτυακά μου ημερολόγια. Ξέρω πλέον σήμερα πως δεν μπορείς να δημιουργήσεις εκ του μη όντος και πως οι πρώτες 1 εκατομμύριο λέξεις είναι πρακτική. Το τελευταίο δεν ισχύει μόνο για συγγραφείς. Στα παραπάνω θέματα δημιουργήθηκαν και συνεχίζουν να δημιουργούνται εντάσεις, επίσης έντονος ρυθμός, αντιφάσεις, διαφωνίες αλλά και λεπτά θέματα. Ο Ζάκερμπεργκ λέει πως την πλειονότητα των πραγμάτων την έχει μάθει από τους ανθρώπους με τους οποίους κάθε μέρα κάνει τη δουλειά του. Εγώ από την άλλη, ίσως, κληθώ να αντιμετωπίσω στο μέλλον απομακρυσμένες ομάδες, τις οποίες γνωρίζω σχετικά μέσα από την εμπειρία μου με τα βιβλία στο παγκόσμιο ίντερνετ, remote work. Και ας μην ξεχνάμε πως βαθιά γνώση ως αίτιο βιωμάτων σύμφωνα με το βικιλεξικό, είναι και οι κατακτήσεις στους κβαντικούς υπολογιστές, την τεχνητή νοημοσύνη, η κατακόρυφη άνοδος της οικονομίας της γνώσης. 

 

Χρησιμοποίησα όμως την έκφραση ευτυχώς ή δυστυχώς στα παραδείγματα βιωμάτων και εμπειριών, για να τονίσω τη μεροληψία πολλών ως προς το ότι εμπειρία και βίωμα «είναι αυτό που λέω μόνο εγώ». Δυστυχώς γιατί αφορά τον τρόπο που λειτουργούν και είναι πολύ λεπτό το θέμα της αλλαγής του, αν υφίσταται. Ευτυχώς γιατί αν δεν κολλήσεις, θα ερωτευτείς, θα κάνεις φίλους, θα αγαπήσεις, ίσως να γνωρίσεις και τον κόσμο καλύτερα. Πρέπει όμως να ξέρουμε για τι μιλάμε… Κλείνει εδώ η παρένθεση και επανερχόμαστε σύμφωνα με την παρένθεση στο θέμα του Jacob. Ποιους αγαπάς, ποιους ψάχνεις να βρεις και τι ρίσκα παίρνεις… Φόντο σε όλο αυτό τα όνειρα που έκανα ως Μενέλαος, η πόλη των αγγέλων δηλαδή το Χόλυγουντ, οι άπλετες γνώσεις και η δημιουργικότητα. Η σύμβουλός μου στην Αμερική, οι καθηγητές μου, τα βιβλία που έχω διαβάσει, οι άνθρωποι που γνώρισα στο ίντερνετ, επιτέλους επιδοκιμάζουν στην πλειονότητά τους τη φιλοσοφία κάποιων εκφράσεων κλειδιών. Χόλυγουντ, διάσημοι συγγραφείς, η κατάκτηση της γνώσης, το πως θα διαχειριστώ το καράβι της ζωής μου, το ρίσκο, η αβεβαιότητα, το ότι κάποια πράγματα τα ορίζουμε εμείς και κάποια άλλα όχι, πρόκειται για παραδείγματα που δεν είναι ανάγκη να ανακαλυφθούν εδώ και τώρα. Σίγουρα όμως αυτά γράφουν τα βιβλία που αγοράζω, έτσι δημιούργησα τις ιστοσελίδες μου, έτσι εκπαιδεύτηκα, έτσι ονειρεύτηκα, έτσι άκουσα κάποιες φωνές να μου μιλάνε. Disneyland, Χόλυγουντ, Google, Amazon, παράλληλοι κόσμοι, τεχνητή νοημοσύνη, τα αγαπημένα μου φαντάσματα με άλλα λόγια… 

 

Οι βαθιές γνώσεις, τα βιώματα και οι εμπειρίες δεν είναι κακό να επενδύουν στην παραγωγικότητα, την ομορφιά και τη γνώση που αποκτά ο άνθρωπος να κάνει τον κόσμο του καλύτερο. Επαγγελματικά και δημιουργικά βιώματα κάνουν έναν άνθρωπο να βγάζει χρήματα, άρα να γίνεται πιο κοινωνικός, θα βγει περισσότερο, άρα αύριο μεθαύριο να κάνει και ταξίδια και να γνωρίσει τον κόσμο. Δεν ξέρω όμως αν θα επιβεβαιωθώ ή θα διαψευσθώ ως προς τις λοιπές λεπτές ισορροπίες στα από πάνω, μιας και πρόκειται ακριβώς για αυτό που λένε οι λέξεις, λεπτές ισορροπίες αλλά και δικαιώματα ως προς το παλιό που φεύγει και το νέο που έρχεται. Σίγουρα όμως τα βιώματα και οι εμπειρίες που έχω ως Μενέλαος, με κάνουν ήδη να σκιαγραφώ τα βήματα που θα ακολουθήσω πρώτα απ’ όλα για να κάνω τον κόσμο μου καλύτερο, το δικό μου κόσμο και όχι τη γνώμη των άλλων για μένα. Δεν πέτυχα πράγματα εκ του μη όντος, ξεκίνησα όμως από έναν ανελέητο ανταγωνισμό αλλά και κυνήγι ιδεών, πρωτότυπων, ωραίων αλλά και με πειραματικό χαρακτήρα, έως ότου από τα παλιά προκύψουν τα καινούρια. Και έως ότου ξεχαστούν στη λήθη όλοι όσοι μου δημιούργησαν πρόβλημα, αν και φτιάχνουν κεφάλι όμως ακόμα και σήμερα… Το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι. Αυτό σημαίνει πως είμαι το ζωντανό παράδειγμα πως πλέον, αν και καθένας έχει από μία άποψη, οι πόρτες και τα πατήματα κλείνουν. Το καλειδοσκόπιο μεγαλώνει και ας ξεκινήσουμε όλοι μαζί για νέες κορυφές. Κορυφές που θα θυμίζουν σε μένα τουλάχιστον την απαρχή των Blogs, σαν σήμερα!